canım da hiç istemiyodu ama

Tavşan bir sabah ormanda yürüyüşe çıkıyor.Neşe içinde giderken patikanın kenarında birbirleryle oynaşan kaplan yavrularını görüyor.Yanlarına gidiyor ve onları sevmeye başlıyor ve bir yandanda ''Ooo ne şirin şeysiniz siz, canım , canım..ananızı s...m sizin ''diye de söyleniyor , sonra da yoluna devam ediyor.Ertesi sabah yine yürüyüşe çıkıyor ,bi bakıyor yavrular orda oynuyorlar yine.Yanlarına gidip aynı şekilde sevmeye başlıyor.''Canım, canım...ananızı s. .yim sizin..''O akşam yavrular vaziyeti annelerine anlatıyorlar.'Sen gidince bi tavşan gelip bize ;sizin ananızı s..cem diyip gidiyo..''Kaplan duruma fazlasıyla içerliyor ve ertesi sabah avlanmaya gitmiyor ve yavrularının oynadığı yerin karşısına gizlenip tavşanı beklemeye koyuluyor.Çok geçmeden tavşan görünüyor ve yavruların yanına gidip ''sizin ananızı s..cem ''der demez yerinden ok gibi fırlayarak tavşana doğru geliyor.Tavşan da son hızla kaçmaya başlıyor tabi.Tavşan önde , kaplan arkada koşarlarken tavşan bi bakıyo ilerde içi boş bir kütük var.Hemen dalıyor içine.Kaplan da arkasından.Tavşan öbür taraftan çıkıyor ama kaplanın kafası giriyor kütüğe ve sıkışıp kalıyor.Ne ileri gidebiliyor ne de geri çıkabiliyor.Tavşan kaplanın arkasına dolanyor ve :''Bu gün de hiç canım istemiyodu ama ne yapalım çocuklara söz verdik bi kere .''diyerek sözünü tutmaya koyuluyor