Özür dileyenler için özür dileriz!

Ruhat Mengi (Gazete Vatan)

Sadece ülkesinin değil dünyanın en saygın bilim adamlarından biri olan, sayısız araştırma, kitap ve makalenin sahibi (Türkiye hakkında da) İngiliz-Amerikalı tarihçi Bernard Lewis 1993 yılında Le Monde gazetesine çok önemli bir açıklama yapmıştı.

Demecinde “1915 yılında Osmanlı’nın yaptığı Ermeni tehcirinin ve bu sırada meydana gelen olayların ve ölümlerin bir soykırım olmadığını, savaşın bir yan ürünü olduğunu, ilgili tüm arşivlerde yaptığı araştırmalardan bu sonuca vardığını” söylüyordu.

Bunun üzerine Paris’te bir mahkeme Lewis’in açıklamasını “Ermeni soykırımının inkârı” olarak kabul etti ve ünlü tarihçiyi 1 Frank para cezasına çarptırdı.

Ama bu “ifade özgürlüğü”ne, “demokrasi”ye aykırı büyük haksızlık bile dürüst bilim adamlığından, gerçekleri anlatmaktan vazgeçiremedi Princeton Üniversitesi Profesörü’nü... Türk değildi ama Türkiye’ye “bundan sonraki kuşaklar boyunca ‘20. yüzyılın ilk soykırımcı ülkesi’ etiketinin yapıştırılmasına”, tarih kitaplarına bu yanlış bilginin alınmasına ve arkadan “tazminat ve toprak isteği” nin gelme ihtimaline karşı sessiz kalmıyordu.

Buna karşılık Türkiye’nin isimleri belli bir grup akademisyen ve gazetecisi Ermeni lobisi ile soykırım kürsülerinin ABD ve Avrupa üniversitelerinde düzenlediği konferanslara katılıyor, onların “Türkiye ile masaya oturup belgeleri incelemeyi asla kabul etmemesini” bile sorgulamadan, kendi ülkelerinin arşivini bile incelemeye gerek görmeden “Türk resmi tezi, inkârcı Türkiye” suçlamalarına katılarak onlara destek veriyorlardı. Türk Tarih Kurumu Başkanı Yusuf Halaçoğlu “gelin belgeleri birlikte inceleyerek tartışalım” çağrısı yapıyor, Ermeni tarihçiler gelmiyor ama bu grup hâlâ papağan gibi “Türkiye tartışmadı, bu konu tabu” iddiasını tekrarlayıp duruyordu.

Bunlardan birkaçı “ABD’ye gidene kadar tehcir ve 1915 olayları hakkında hiçbir bilgisinin olmadığını, orada Ermenilerle karşılaşınca birden bilgileniverdiklerini ve Türkiye’nin ne kadar suçlu olduğunu gördüklerini” ABD’nin ünlü gazetelerine (her nasılsa ve her kim sağlamışsa) verdikleri röportajlarda anlatıyordu.

Biri, Minnesota Üniversitesi’nde yaptığı konuşmaya “Ben tarihçi değilim, bu konulardan anlamam” diye başlayıp “Türkiye kesin Ermeni soykırımı yapmıştır” diye bitirebilmişti.

Bir başkası “gerçekleri ABD’deki yaşlı Ermeni teyzelerin anılarını dinleyince öğrenmiş” ve anında olayları tüm detaylarıyla kapıvermişti.

BUDALALIK!

Demek İngiliz, Alman, Rus, Türk arşivlerini karşılıklı olarak incelemek, Osmanlı Devleti’nde çoğu refah içinde yaşayan Ermeniler’in -Kaçaznuni’nin meclis konuşmasında kendi ağzıyla itiraf ettiği gibi- Batılı ülkelerin vaatlerine kanarak çıkardığı isyanları, düşman ordularıyla Osmanlı’ya karşı savaşmalarını, kadın çocuk demeden köy köy insanları yakıp katletmelerini, Osmanlı’nın “tehcirde suç işledi” diye idam ettiği Türkleri, İngilizler’in Malta’ya götürüp sorguladığı ve bıraktığı 143 kişiyi filan okumaya gerek yoktu.

Bu Bernard Lewis’ler, Andrew Mango’lar, Justin Mc Carthy’ler, Stanford Shaw’lar (bunların bazılarına utanmadan “Türkiye hesabına çalışıyor” bile dediler) ve Türk tarihçileri yıllarca birkaç ülkede tarihi araştırarak zaman kaybetmiş, budalalık yapmışlardı. Bizim akademisyen ve yazarlara sorsalar onlar “okumadan tarih öğrenme metodunu” anlatıverirdi.

Son günlerde nineleri, dedeleri, amcaları, teyzeleri Ermeni çeteleri tarafından camilere doldurulup yakılan, öldürülen ya da olayları gören dedelerinden dinleyenlerden mektup yağıyor.

Acaba ABD’de Ermenileri dinleyerek kendi ülkelerinin tarihini tek taraflı hatmeden bu beyler ve hanımlar şöyle bir doğuya uzanıp o insanları, mağdur Türklerin kurduğu dernekleri dinlemeyi hiç düşündüler mi? Sanmıyorum. Düşünseler tarafsız konuşabilirlerdi. En azından “vicdanı olanlar” rahatsız olurdu.

Bir okurumuz “Bir anda aydın kelimesi ne kadar da değersiz hal alabiliyor değil mi” diye sormuş. Benzer tepkiler çok...

Bu tarih bilmeyen ve rakamlara bakarak hesap yapmayanların “özür kampanyası” başlar başlamaz hemen “Özür dileyenler için özür diliyoruz” diye bir karşı kampanya başlatmak galiba zorunlu olacak. Bir düşünelim bunu!

"Tarih tekerrürden ibarettir" demişler de, Mehmet Akif de "Tarihten ders alınsaydı, tekerrür eder miydi hiç?" deyip işin aslını ortaya koymuştu. Bundan neredeyse bir asır önce ****** Ermeni olaylarıyla ilgili şöyle konuşmuştu:

Ermeni meselesi denilen ve Ermeni milletinin gerçek çıkarlarından ziyade dünya kapitalistlerinin ekonomik çıkarlarına göre halledilmek istenen mesele, Kars Anlaşması'yla en doğru çözüm şeklini buldu.

Asırlardan beri dostane yaşayan iki çalışkan halkın dostluk bağları memnuniyetle tekrar kuruldu.
Mustafa Kemal ******
11.3.1922, TBMM Üçüncü Toplanma Yılı Açış Konuşması)

Ve bakalım bundan tam 23 sene önce bu konuda Uğur Mumcu neler yazmış...

Gizli Belgelerle...

Şu olaylara bakın: ABD Dış İlişkiler Komisyonu, Türkiye'ye yapılacak askeri yardımı Kıbrıs konusunda verilecek bir ödüne bağlıyor. Bu yapılırken, ABD Kongresi'nde 24 Nisan tarihinin "Soykırım Günü" olarak ilanı için önergeler veriliyor. Fransa'da ise soykırım savlarının ders kitaplarına konması için hazırlıklar yapılıyor. Aynı günlerde, Ermeni terör örgütleri eylemlerini sürdürüyor. Bütün bunlardan sonra ABD yönetimi uluslararası terörden söz edebiliyor.

24 Nisan tarihi soykırım günü olarak ilan edilecekmiş. Sanki ABD'nin Vietnam'daki, Fransa'da, Cezayir'deki insanlık suçlarını unutturdular.

Sanki ABD yönetimi, Şili'de halkoyu ile seçilmiş Devlet Başkanı Allende'nin CIA darbesi ile devrilmesinin hiç anımsanmayacağını sanıyor. Sanki ABD'nin Grenada'ya, daha düne kadar yakın bir zamanda Fransa'nın Çad'a asker göndermelerinin hiç ama hiç akla gelmeyeceği
düşünülüyor.

Ermeni olayını, bugün için uluslararası terörün bir parçası olarak görüyor ve bunun için bütün devletleri ortak bir savaşa çağırıyoruz. Yok, eğer Ermeni sorununun dünü, önceki günü karıştırılırsa, Amerikalı dostlarımız bundan hiç hoşnut kalmazlar.

İsterseniz, bu konuda birkaç tarihsel belgenin satır başlarını aralayalım:

İngiliz Kraliyet Matbaası tarafından basılan Birinci Dünya Savaşı ile ilgili gizli belgeler, Erol Ulubelen tarafından Türkçeye çevrilmiş, önce Doğan Avcıoğlu'nun yönetimindeki Yön dergisinde yayınlanmış, daha sonra kitap olarak basılmıştır. İkinci basımı Çağdaş Yayınları tarafından yapılan "İngiliz Belgeleriyle Türkiye" kitabında, Birinci Dünya Savaşı sırasında Ermenilerin Amerikalılarca nasıl desteklenip kışkırtıldıklarını gösteren belgelere yer verilmiştir.

Okuyalım:

Gizli Belge: Sayfa 735, belge 492. Amiral Webb'den Lord Curzon'a
yazılan 19 Ağustos 1919 tarihli yazı:

- Amerika, Trabzon ve Erzurum'u içine alan bir Ermenistan'ı himaye edecek. Geri kalan dört ili de Kürt devleti olarak İngilizlerin himayesine bırakıyor...

Gizli Belge: Sayfa No:60, Belge No: 46. 5 Nisan 1920 günü Mr. Lindsay'in Washington'dan Lord Curzon'a yazdığı yazı:

- Amerikan Senatosu Ermenistan'ın mandası işini görüştü. Beş yılda 757 milyon dolar verecekler. İlk başlangıçta 50.000 kişilik bir ordu yollanacak, daha sonra 200.000 kişiye çıkacak. Amerika kuvvetlerinin basına General Zames G. Harbord getirilecek. Ayrıca bütün Türkiye'nin mandası için de görüşmeler yapılmaktadır...

Gizli Belge: Sayfa No:71, Belge No: 63. 16 Mayıs 1920 günü Sir A. Geddes'in Lord Curzon'a yazdığı yazı:

- Amerikan hükümeti, Ermenistan'ın Adana'da dâhil korunmasını istiyor. Silah, cephane, demiryolu ve her türlü malzemeyi buraya sevk edecekler. Boşaltım, Karadeniz limanlarında Amerikan bahriyesi tarafından ve Amerikan donanmasının himayesinde yapılacak. Türklerin
yapacağı en ufak bir hareket Amerikalılar tarafından bastırılacaktır...

Gizli Belge: Sayfa No: 300, Belge No: 38. 28 Şubat 1920 Londra Konferansı tutanaklarından bir parça:

- Mustafa Kemal kendisini Erzurum Valisi ilan etmiş. Erzurum'da yeni kurulacak Ermeni devletinin katılacağı bir sırada bu çok anlamlı bir harekettir. Bu adam olmasaydı Ermenilerin bir şansı olurdu...

Gizli Belge: Sayfa No: 81, Belge No: 10, tarih 16 Şubat 1920. Londra Konferansı tutanaklarından bir başka parça:

- Ermenistan'a 6 ilden başka Trabzon ve Adana da verilmelidir. Amerika Ermenistan'a yardım edecektir ve mandası altına almayı da kabul ediyor. Fransa ise Adana'yı kendisi için istiyor.

Gizli Belge: Sayfa No: 99, Belge No: 12, Londra Konferansı tutanağından bir başka ilginç parça:

- Lord Curzon, Erzincan'ın da Ermenistan'a verilmesini, Karadeniz'de bir Lazistan kurulup, Ermenilerin mandasına vermek istiyor...

Bu belgeler, bugün ABD Kongresi'nde 24 Nisan tarihini "Soykırım Günü" ilan etmek isteyenlerin amaçlarını olduğu kadar, ABD'nin Lozan Barış Antlaşması'na niçin imza koymadığını da anlatmaya yetmektedir.

******, Ermeni sorununun "dünya kapitalistlerinin ekonomik çıkarlarına göre çözülmek istediğini" söylememiş miydi? ( Söylev ve Demeçler , C: I, S: 233). Olay, dün olduğu gibi bugün de böyledir.

Biz bugün bunca saldırıdan sonra , bu gizli belgeleri , örneğin devletin televizyonunda tek tek halkımıza gösterebiliyor muyuz?
Gösteremiyorsak, Ermeni sorununun çokuluslu yanını ve uluslar arası terör ile ilgisini, diplomatik forumlarda nasıl anlatabiliyoruz? 24 Nisan tarihini soykırım günü ilan edip, Ermeni terör örgütlerine destek olan Amerikan Kongre üyeleri, 1920'lerde topraklarımız üzerinde Ermeni devleti kurmak isteyen Amerikalılar'ın torunlarıdır. Bizler de bunlara karşı Kuvay-i Milliyecilerin torunları olduğumuzu hatırlatmak zorundayız.

"Milliyetçilik" budur. Neredesiniz efendiler, beyler, beyzadeler, hanımefendiler?.. Budur, budur, budur işte!..

Uğur MUMCU Cumhuriyet - 1 Nisan 1984

Aradan 23 sene geçmiş Uğur Mumcu her zaman savaştığı emperyalistlerce katledilmiş ama değişen hiçbir şey olmamış. Bu da gösteriyor ki tarihimizden ders çıkartamadığımız gibi tarihimizi de doğru düzgün bilmiyoruz...