SUAT ÇETİNER

DİCLE


Üzüm kokulu gözleri
Dicle ovasına indi
Yorgundu
Yorgunluğunu yüklü nehirin ağırlığı ile
Nokta nokta
Arayışına katarak ilerliyordu.

Az derin
İri kumlar yayılmış
Batmayan ayak bilekleri
Üç adım ilerledi karşıya.

Diyarbakır bakışlarını
Surların üzerinden atarak
Kavuşturduğunda sabaha küstü
Karpuz tarlası kan kırmızıydı
Tütün tarlasında güneş yanığı.

Acılı
Gögsünden ağrılı babacığı ile
Girerken durdurdu kapıdaki
Bıyıklı,
Vanlı
'Poşetsiz olmaz babo.'

Tarla kokan gözler teslim oldu
Ölüm bile hijjenik can kabul ediyor
Uzattı naylon poşete sahip
Ellere ikiyüz lirayı
Acısı patlamamış avuçlar uzandı
Dilin çekildiği çizgiye.

İhtiyar prostat
Bilmez latincesinden türkçesini
Karın ağrısı dedirtir
Belinden kavrayan kızına yaslanarak
İki büklüm izletir acısını.

Acilden içeri girerler
Sıcak havaya karışarak
Dinletir inlemesini
Duy beni körolası nefes
Gör sesin sahibini
Ödettirme azraile
Yaşlı babamın diyetini
Duymadınmı?
Sesin sahibine uy.
Kim bu diye sor.

Genç doktorun eli streskobundan uzakta
Ağıziçi epiteliyle söyleşiyor
Ağrıyormu?
Öksür!..
Bir daha öksür!
Nefes al!
Tut!
Nefes ver!
Streskop nerede?
Hasta nerede?
Doktor nerede?

Baba direndiği acısına adını ezberletirken
Üzümkarası gözleri
Sessiz ovaya türkü yakar oldu
Dicle gibi iki kola ayrıldı yüreği
İkisinden de feryat akar oldu.

Babama bakarmısınız?
Acısına,
Izdırabına volkan sıcağı değdi
Dokunda
Yağmur damlalarıyla soğusun acısı.

İstanbul kokulu intör
Renk güzeli gözleriyle
Üzüm kokulu gözlere güldü
'Nesi var babanızın
Prostat
Ameliyat gününe üç hafta var
Sanki doğum sancısı,
Sanki kurdeşen.
Adı?
Muhammet!
Yaşı?
Yetmiş!

Güldü intör
Boğaz türküsüyle yıkanmış yüzü öne düştü
'Baba yaş yetmiş iş bitmiş
Senin fiş yitmiş
Sen?
Kızıyım!...

İstanbul Üniversitesi,tıp
Altıncı sınıfın yıldızı
'Yaaaaaaaa' dedi
Sivilcesi yeni okşanmış dudakları
Lastiği çamurlu babaya
İkinci defa laf atarak
Yatıralım dedi.

İsminiz?....
Dicle!....
Şu yarı deli, kavgacı Dicle
Şu uzatılası eli
Uzanası ele yetiştiren
Evrenin yosması Dicle
İstanbul seni kucaklarken
Memleketinde
Çatlamış toprak renginde dudaklarıma
Cila sürenlerin
Fondoten bakışlarına teslim olmayan Dicle
'Gel babanı kurtaralım'dedi doktor.

SUAT ÇETİNER

YÜRÜYORMUYDUM ZAMANI ADIMLIYARAK..
ERKENİNDE ERKEN, UYANDIRAN ÇİSİL.
KAPANMAYAN KUYUDAN YÜREĞİN ÇIKARDIĞI SES
ACIYA HABER YAZIYORDU
09.05 GEÇE DER GİBİYDİ
04.23 TE VEFATINI
BİR ATATÜRK DAHA BULUŞTU KEMAL İLE
BİTİREMEDİĞİNİ ÖDEİNİ
SÖZLÜ YAŞAYARAK
EL SALLAMIYARAK
KÜÇÜCÜKTÜ BÜYÜK OLMAYI HAKEDEREK
YÜZ BİNLERE TAŞITTI YÜREĞİNİ

DÜŞÜNÜYORMUYDUM VEDASI ÇOK YAKIN
GİDERSE PAYLAŞABİLECEKMİYDİM AĞLADIĞIMI
KÜÇÜK ELLERE SARILACAK
KAVUŞMALAR İÇİN HAZIRLARKEN YÜREĞİMİ
09.05 GEÇE DER GİBİYDİ
04.23 TE VEFATINI
BİLİR GENÇ YAŞAMDAN ÜRKEK MASUMİYETİN ÇİCEK KOKMASINI
AYHAN AĞBİM GÖNDERMİŞTİ
TÜRKAN ABLAM SARAR
TUTAR GURBETİN İÇİNDEKİ YANLIZLIĞINI
ANLATMADAN ANLAR ÖKSÜZ BAKIŞIN
SESSİZLİĞİNİ
TESLİM ETTİM SUAT KARDEŞİMİ DEDİM
YARALI DEĞİLSEDE CEYLANDIR
KORKUSUZDA OLSA
KAÇIYOR HAYAT DENİLEN AVCIDAN DİYEREK
BEKLETTİ SIRADİKİLERİ
VURULMADIM
YOKSULUK DENİLEN OK
SAPLANIRKEN DÖRET BİR YANDAN
HİSSETMEDİM BEN VARIM DEDİĞİMDE
ÖKSÜZLÜĞÜ

ANNEM
TÜRKAN ANNEM
KİME ANLATAYIM ŞİMDİ
22 YAŞIN YALAN DEĞİLİM ŞARKISINI
KANAT ÇIRPMAYI ÖĞRETECEKKEN
BİRLİKTE SÖYLEDİĞİMİZ
BİR ŞİİR BİLE YAZAMAMIŞKEN
VEFASIZKEN HAYAT
KOLLARINDA UYUDUĞUM SAATTLERİ UNUTURAK
HATIRLATAN UYANIŞIMI
09.05 GEÇE DER GİBİYDİ
04.23 TE VEFATINI

SUAT ÇETİNER
26.05.2009

Ağlama annem
Üzülmem saçlarım gibi dökülen anılarımdan
Buzda kayar gibi kaydırabilseydim
Üşümüş dosyalarımı
Mahkûmiyet yazısı sürtünür
Silinirdi alnımdan.

Üzülme annem
Ben mutluyum
Saçlarım saçlarınla,
Mektuplarına taze yaprak sunmaya devam ediyor
Hala çocuk çocuk bakıyorum
Uykuma hala güzel düşler besliyorum
Yürümeyi öğrendiğim gibi
yüzmeyi öğreniyorum.

Rahat ol
Toprağın kaydığını,
Suyun dalgalandığını bilene kadar
Düşmediğimi yazdım defterime
Hala parasızım
Hala ucundan firar eden
Parmaklarımı kovalıyor çorabım
Hala balkon altında
Serenat yaparken ıslatılıyorum.

Doyuyorum anne
Komşularım tuzumu,
Yağımı ödüyor mutfağıma.

Tasasız ol
Dokuz çocuktan sonra
Pazar filesinden çıkan amortiyim
İnadına, inat
Nefesimde ağlamak
Doğduğum andan itibaren direniyorum.

Ben gerçekten mutluyum anne
Kapımı çalmayan kardeşlerime rağmen
Köselemin deliğindeki çakıla rağmen aldırmıyorum.
Mektup yazma
Kalbinin benim için döktüğü damlaların
Yüzümü yıkadığını hissettiğim gibi
Hissediyorum hüznünü
En küçük vazgeçişim
En büyük bahşişim olacak
İlk buluşmamızda tanrıya serpeceğim pirincimi
Tohumu kadar beyaz kıldığı için yüreğimi.

Ben mutluyum anne
Ağlamayan inatçı yanım özgür
Bölünmüş nöbetlerim
Uykusuzluğum
Adımın konuk edildiği defter
Bende senin gibi kendini her şey sanan
Hiçbir şeymişim
Yalanlarla uyutulmuş burnum
Pinokyo
Artık uyumuyor anne.

SUAT ÇETİNER