ABDÜL KADİR

ABDÜL KADİR
(1917-1985)

Asıl adı Abdülkadir Meriçboyu'dur. Küçük yaşta anne ve babasını kaybeden A. Kadir, Kara Harp Okulu'nda öğrenciyken Nazım Hikmet'le birlikte zararlı yayın okumaktan tutuklanarak 10 ay cezaevinde kalır. Cezaevinden çıktıktan sonra Hukuk Fakültesi'ne giren yazar, bir yandan da Tan gazetesinde düzeltmen olarak çalışır. 1943 yılında yayımlanan "Tebliğ" adlı şiir kitabı toplatılır ve A. Kadir sürgüne gönderilir. Dört yıl sürgünden sonra İstanbul'a dönüp önce bir bisküvi fabrikasından ardından da çeşitli yayınevlerinde düzeltmen olarak çalışmaya başlar. İlk şiirleri Ali Karasu imzasıyla yayınlandı. Başlangıçta Faruk Nafiz Çamlıbel ile Necip Fazıl etkisinde şiirler yazdı, Nazım Hikmet'in şiirleri ile karşılaşınca şiir ve dünya görüsünde önemli değişikler oldu. Bireysel dramı toplumsal sorunların birlikteliği içinde ele aldığı şiirlerinde Nazım Hikmet'in etkisi belirgindir. 1940 kuşağının önde gelen toplumcu gerçekçi şairlerindendir. Savaş karşıtı tutum, yoksul insanların durumu, insana inanma ve güvenme, özgürlük ve yaşantısındaki zorlu anlar şiirlerinde ağırlık taşıyan konulardır.
Eserleri
Hoş Geldin Halil İbrahim, Dört Pencere, Eski Çağlar Tarihi, 1938 Harp Okulu Olayı ve Nazım Hikmet, Mutlu Olmak Varken, Sovyet Rusya'da Onbeş Gün


MAHPUSHANE DÜŞÜNCELERİ

Hani bir dışarda olsam,
hep yürürüm, durmam.
Benimle beraber yürür
gökyüzü, toprak,
hürriyet, benimle beraber.
Gökyüzü, toprak ve hürriyet,
ne güzel şeyler.

Hani bir dışarda olsam,
belki günlerce, uyumam.
Sabahları yok artık o kahpe uyanışım.

Duvarda kaldı gözlerim.
Dalmışım.
Şöyle karşı karşıya oturup
seninle rakı içmek istiyor canım.
Deniz güzeldir bu anda,
gökyüzü güzel.
Bilmem, sen ne dersin?
Düşün bir kere,
sanki bütün sıkıntılardan uzak,
bir bulut üstündesin.
Göğsünü kurular elleriyle
sarışın bir çocuk,
denizden yeni çıkmış,
gözleri pırıl pırıl,
sırtında su taneleri.
Olmuş bir elma rengindedir şimdi ufuk.
Bilirsin elbet,
içerken cesur değilim,
fakat korkmam.
Ama burda ceur olmak lazım her akşam.

Vakti çoktan geçti
kirazla dutun.
Şimdi kavun, karpuz mevsimidir.
Yemiş'teyim.
Kavun, karpuz oraya
kocaman mavnalarla gelir,
birinin "Kudret" yazar üstünde,
birinin "Kaplan".
Köprü ancak beş dakika çeker oradan.

Şimdi kavun, karpuz mevsimidir.
Ne kalabalıktır o Yemiş!

Boş ver bakalım Yemiş'e,
bursa benim üzerimden mevsimler
tarih gibi geçmiş!