ANONİM BİLMECELER

Canlı kaçar
Cansız kovalar (AT ARABASI)

Alçecik mezar
Dünyayı gezer (AYAKKABI)

Uzun oluk
Dibi delik (BACA)

Kanı var canı yok
Karnı yarık ayağı yok. (CEKET)

Kuyruklu kumbara
Yemek çeker ambara (KAŞIK)

Fındık kadar yoğurdum
On parmağı doyurdum (KINA)

Alçecik damdan kar yağar (ELEK)

Tavuktan küçük
İnsandan büyük. (ŞAPKA)

Eti haram sütü helal
Canı var, kanı yok (ARI)

Dağdan gelir sekerek
Kara üzüm dökerek (KUZU)

Yeraltında yağlı kayış (YILAN)

Çalı altında fiflek
Bunu bilmeyen eflek (TAVŞAN)

Baldan tatl›
Baltadan ağır (UYKU)


Benim bir yorganım var
Her yeri örter, dereyi örtmez (KAR)

Damda takır tukur
Sandım gızlar kilim dokur (YAĞMUR)

Gökte açık pencere
Kalaylı bir tencere (AY)


Yedi delikli tokmak
Bunu bilmeyen ahmak (BAŞ)

Uzun sırık
Ortası gırık (BACA)

Gayada kalbur asılı
İçinde kum basILI (KULAK)

Altın dalda yatar
Dal kırılmış yerde yatar (AYVA)

Yeralt›nda kırmızı minare (HAVUÇ)

Pencereden ay doğdu.
Görenler hayran oldu
Annesi beşkkteyken
Gızının gızı oldu (GÜL)

A benim al yastığım
İçine un bastığım (İĞDE)

Hanım içerde
Saçı dışlarda (MISIR)

Dallarda tepe
Kırmızı küpe (KİRAZ)

Galeden attım yayıldı
Suya attım bayıldı (PAMUK)

Hanım uyandı
Cama dayandı
Cam gırıldı
Gana boyandı (NAR)

Gadife donlu
Alçecik boylu (PATLICAN)

Gelişi aslan gibi
Duruşu sultan gibi
Yayılır hasır gibi
Sürünür esir gibi ( KEDİ)

Çınçınlı hamam,
Kubbesi tamam,
Bir gelin aldım,
Babası imam. (SAAT)

Fini fini fincan,
İçi dolu mercan. (NAR)

Mavi atlas,
Arşın yetmez,
Makas kesmez,
Terzi biçmez. (GÖKYÜZÜ)


Ufacık mermer tası,
İçinde beyler aşı,
Pişirirsen aş olur,
Pişirmezsen kuş olur. (YUMURTA)

Ufacık fil taşı,
Cümle alemin yoldaşı. (FENER)

Altı mermer, üstü mermer,
İçinde bir gelin oynar. (DİL)

Küçücük mezar,
Dünyayı gezer. (AYAKKABI)

Ana, bir kız doğurur,
Ne ayağı var ne başı,
Kız, bir ana doğurur,
Hem ayağı var hem başı. (YUMURTA)

Altı tahta, üstü tahta,
İçinde var bir sarı sofra. (BADEM)

Çıt, demeden çalıya düşer. (GÜNEŞ)

Kara tavuk, karnıyarık. (OCAK)

Bir kızım var, gelenin elini öper gidenin elini öper. (KAPI)

Ata tay, mata tay, ince belli karatay. (SİYAH ATLI KARINCA)

Bir kuyum var, içinde iki türlü suyum var. (YUMURTA)

Dağdan gelir dak gibi,
Kolu var budak gibi,
Eğilir su içer,
Böğürür oğlak gibi. (KAĞNI)

Tarlası ak,
Tohumu kara,
Eller eker,
Diller biçer. (MEKTUP)


Çinçin hamam,
Kubbesi tamam,
Bir kız aldım,
Babası imam. (SAAT)

Ben giderim, o gider, dururum, dağı taşı kolaçan eder. (GÖZ)

Gökte açık pencere, kalaylı bir tencere. (AY)

Het didim,
Met didim,
Git şuraya
Yat didim. (SÜPÜRGE)

Oturdum önüne,
Uydurdum deliğine. (SANDIK ANAHTARI)

Nar nar, narlandı,
nar, kapıda parladı,
nara, adam gelesi
yedek nar kapıdan inmedi. (Anahtar)

Yayla harman, dikili taş, can alan, can kurtaran. (Sürü, çoban, kurt, köpek)


Sürdüm küstü, çektim pustu. (Kahve )

Karşıdan baktım, bir kara taş, yanına gittim, dört ayak bir baş. (Kaplumbağa)

Gelen Leyla, giden Leyla, ayak üstü duran Leyla. (Kapı)

Pazardan aldım bir tane, eve geldim bin tane. (Nar)

Çarşıdan gelir sandık, içi dolu boncuk, sandığın kilidi yok, boncuğun deliği yok. (Nar)

Bir oğlum var, kat kat göyneği var. ( Soğan )

Sıra sıra odalar, birbirini kovalar. (Tren )

Bilmece bildirmece, el üstünde kaydırmaca. ( Sabun )

Bilmece bildirmece, dil üstünde kaydırmaca. (dondurma)

Ben giderim, o gider, arkamda tin tin eder. ( Gölge)

Bir küçücük fıçıcık, içi dolu turşucuk. ( Limon )

Sarıdır ayva gibi, suludur elma gibi. ( Portakal)

Pişirirsen aş olur, pişirmezsen kuş olur. ( Yumurta)

Alçacık dallı, yemesi ballı. (Üzüm)

Çarşıdan alınmaz, mendile konulmaz, ondan tatlı şey olmaz. ( Uyku)

Doktor verdi, ben içtim, çabucak iyileştim. ( İlaç )

Kanadı var kuş değil, kuyruğu var, at değil. ( Balık)

Küçücük mermer taşı,
içinde beyler aşı,
pişirirsen aş olur,
pişirmezsen kuş olur. (Yumurta)

Şekere benzer tadı yok,
Gökte uçar kanadı yok. (Kar)


Yarım kaşık, duvara yapışık. ( Kulak)

Tarlada biter,
Makine diker,
Her gün elimi yüzümü öper. (Havlu)


Altında dört teker, üstünde yük çeker. (At arabası)

Uzaktan baktım hiç yok, yanına vardım pek çok. (karınca)

Altında dört ayak, üstünde ev çeker. ( Kaplumbağa)

Her yeri örter, denizi örtmez. (Kar)

Yer altında, sakallı dede. (Pırasa)

Ağaç üstünde, kilitli sandık. (Ceviz)

Ev üstünde kadı oturur. (Baca)

Dürüm dürüm dürüldüm,
kuşak gibi sarıldım,
göbeğimi yardılar,
benden dolma sardılar. (Lahana)

Üstü pamuk, biçilir, altı çeşme, içilir. (Koyun)

Eğri çınar, yerde yatar, yerden alır, gökte yutar. (Deve)

Uzun uzun uzanır, senede bir bezenir. (ağaç)

Mini mini fincan, içi dolu mercan. (Nar)

Alçacık tepe, kırmızı küpe. (Kiraz)

Kolu var, ayağı yok, karnı yırtık, kanı yok. (Ceket)

Allah, yapar yapısını, bıçak, yarar kapısını. (Karpuz)

Gökte gördüm bir köprü, rengi var yedi türlü. (Gökkuşağı)

Arabalar, takır tukur, ince ipten halı dokur. (Örümcek)

İki kızarmış kiraz,
yarılı verse biraz,
çekirdekler görürüm,
inci gibi bembeyaz. (Ağız)

Min min minare,
tin tin tinare,
ortası delik,
biz onu yedik. (Makarna)

El, işler, ağız, söyler. (Daktilo)

Minareden attım ayıldı, suya düştü bayıldı. (Pamuk)

Kademdir kadem, içinde yatar badem. (Fasulye)

Sokağa giderken gözlerim seni arar, hoş geldin, safa geldin, başımın üstünde yerin var. (Şapka)

İliksiz tin tin, gene de tin tin, gene de tin tin. (Saat)

Yedi delikli tokmak, bunu bilmeyen ahmak. (Baş)

Abdest alır,
namaz kılmaz,
cemaatten,
geri durmaz. (Cenaze)

Biz, biz, biz idik,
otuz iki kız idik,
ezildik büzüldük
bir duvara dizildik. (Diş)

Yeşil ektim, kırmızı bitti. (Kına)

Yol üstünde, kilitli sandık. (Mezar)

Ben giderim, o gider, önümde lin lin eder. (Sakal)

Dağda gezer, izi olmaz, aş pişirir tuzu olmaz. (Arı)

İçi yok, dışı var, suçu yok, sopa yer. (Davul)

Üstü, saçak, altı, bacak. (Ağaç)

Gelemez gelemez, ocak başına gelemez, gelse de duramaz. (Tereyağı)

Paltosu yeşil, gömleği kırmızı, düğmeleri siyah. (Karpuz)

Dağdan gelir sekerek, kuru üzüm dökerek. (Keçi)

Gelemez gelemez, su başına gelemez, gelse de duramaz. (Sabun)
83. Alçacık sandık, içine un bastık. (İğde)

Küçücük bakkal,
Dünyayı yutar (ağız)

Yaştır kurutamazsın
Tuzunu bulamazsın.
Çiçeklerden toplanır
Tadına doyamazsın. (bal)

Her şeyi görür, kendini göremez. (göz)

Kırmızı boncuk
Asılı ipe.
Ağızda şeker
kulakta küpe. (kiraz)

Ot yedim etlendim,
Su içtim sütlendim.
Aç kapıyı Fatmacık
Dört ayaklı ben geldim. (koyun)

Ben iki hasretlinin arasında durdum yüzlerini görmeden onlarla konuştum. (telefon)

Gece içindeyiz gündüz dışında. Pencereli kapılı bir şirin yuva. (ev)

Kat kat sefer tasıyım.
Dört heceyle bilinir .
Bende canlı bir şeyler var
Fakat sanma yenilir. (apartıman)

Yaz derim yazar
Çiz derim çizer.
Resim yapmayı
Çok çok sever. (kalem)

Akşam baktım,
Çok idi.
Sabah kalktım,
Yok idi. (yıldız)

Suyu tuzlu içilmez
Vapursuz hiç geçilmez.
Rüzgarları çok eserse
Dalgaları eksilmez. (deniz)

Rengi yoktur sesi vardır bulutun anası var ne sararır ne solar türlü kaplara dolar. (yağmur)

Eli var ayağı var uzunca bir kuyruğu var.
İnsan desem insan değil
Hayvan desem hayvan değil.
Bir acayip huyu var. (maymun)

O her gün yeniden doğar dünyaya haber yayar. (gazete)

Renkli camdan yüzü var
Acı-tatlı sözü var.
Dünyayı gösterse de
Yine bizde gözü var. (televizyon)

Altında dört teker üstünde yük çeker. (araba)

Karnında yer sırtından çıkarır. (rende)

Ağzını açar
Alev saçar.
Üstünde yemek
Altında pasta pişer. (fırın)

İki camlı pencere
Bakıp durur her yere. (gözlük)

Kırışık mırışık bu giysiyi giymem.
Kim düzeltir bilirim söyleyemem. (ütü)

Ortaya bir gümüş top koydum
Ay geldi alamadı
Güneş geldi aldı. (buz)

Evi sırtında
Ayağı karnında
İzi yıldız
Gözü boynuz. (salyangoz)

Kat kattır katmer değil
Kırmızıdır elma değil
Yenir ama
Meyve değil (soğan)

Çıt etti çiçek açtı (kibrit)

İpi bağladım sopaya
Uçtu gitti havaya (uçurtma)

Yaprağı var,
Ağaç değil.
Dikilir,
Urba değil.
Konuşur,
İnsan değil. (kitap)

İnim inim inler
Bin kişi dinler (davul)

Gece dolu gündüz boş (yatak)

Benim bir kızım var
Kat kat çeyizi var (lahana)

Dağdan gelir sekerek
Kara üzüm dökerek (keçi)

Boyu uzun fidan gibi
Teni beyaz zambak gibi (mum)