BİR OSMANLICA MEZAR HİKAYESİ

( Alıntıdır )
Osmanlı mezar taşları celi sülüs veya celi talik hattıyla yazılır.
Bu da normal eski yazı gibi değildir.
Bu yazıları bilenden başkası okuyamaz.
Birini okuyan diğerini zor okur.
Sonunda ben iddia yemeğini Eyüp’te afiyetle yedim.
Arıza’ya dedim ki ben sana mezarı okuturum.
Bu işlerden anlayan Şaban ağabeyi aldık.
Arıza diyorki :
-Madem Şaban bey okuyacaktı,
Ben niye bir yıl kursa gittim.
Mezara tekrar gittik.
Arıza’nın dedesinin ismi Tosun Paşa.
Mezarı okuduk.
Çıktı Abdüllatif Efendi.
Mezar dedenin değil.
İş karıştı.
Alirıza bu işe taktı.
Aileden biri nüfusa gitti.
Bir tanesi Osmanlı Arşivine.
Ulan bu Abdüllatif Efendi kim.
Üstelik Babaanne ile koyun koyuna yatıyorlar.
Ailede sinirler gerildi
Amcalar küsüştü.
Meğersem o mezar büyük babaannesinin 2. Kocası imiş.
Senin anan ikinci kocayı almış,
Edebiyatları başladı.
Bazen bilmemek te bir erdemdir diye düşünüyorum