Coelho'dan Evliklik Üzerine Bir Anekdot

Gelinle damat fotoğrafçılara gülümsüyorlar, tebrikleri kabul ediyorlardı.Onlara bakarak, ''Görünen o ki bu ikisi birbirlerini gerçekten seviyor.''dediniz.Üstelik aşklarının daha da büyüyeceğine inanıyorlar.Ama çok geçmeden baş başa kalacaklar, geçimlerini sağlamaya çabalayacaklar, ev kuracaklar, başlarına gelenleri paylaşacaklar.Aşkı yücelten ve soylu kılan budur. Oğlan askerliğini yapacak.Kız büyük olasılıkla iyi bir aşçıdır ve çok iyi bir ev kadını olacaktır, çünkü çocukluğundan beri bu rol için yetiştirilmiştir.Kocasına iyi bir eş olacaktır.Sonra çocukları olacak, birlikte bir şey yarattıklarını hissedecekler.Yürekten savaş verecekler.Sorunlarla karşılaşsalar da hiç bir zaman gerçekten mutsuz olmayacaklar......Gelin , görün ki bu hikaye farklı bir yola da sapabilir.Oğlan, öteki kadınlara duyduğu tüm muhabbeti ,tüm aşkı dile getirmekte yeterince özgür olmadığını hissetmeye başlayabilir.Kız da , kocasıyla birlikte olabilmek için parlak bir meslek yaşamından vazgeçmek zorunda kaldığını düşünmeye koyulabilir.Böylece, bir şey yaratmak yerine, ikisi de aşkı dile getirme olanağından yoksun kılındıklarını hissemeye başlayabilir.İşte o zaman onları birleştiren ruh yalnızca olumsuz yanını açığa vurmaya başlayacaktır.Ve Tanrı'nın insanlara sunduğu en soylu duygu bir nefret ve yıkım kaynağı olup çıkacaktır.