Hayırdır be Rüstem?

Bakıyorum da Reno marka arabayı sağa çekmişler, bir de radar pozisyonuna geçmişler?
Maksat hatır sormaksa şayet, neticesinde de ceza kesmekse niyetleri bu aşka.
O başka.
Bilmiyorlar ki ne Rüstem'den ne de bu minibüs şöförlüğünden vazgeçerim..
Bütün mahalleli de bilir ki babamdan yadigardır, bu minibüsle şöförlük bana.
Hayat zor, şartlar ondan daha zor.

Haa, az kalsın unutuyordum, Kadıköy - Pendik hattı, bana yamuk yaptı.
Bende çamura yattım.
Sana bu blogu Gültepe - Levent hattında laptopumla derleyerek yazıyorum..

Dert etme be Rüstem!
Karbüratör gibi su kaynatmam, illa ki de seni canım çektiğindendir..

Bir daha aşklayayım seni diyorum, anlıyor musun?

Ben seni, Avrupa yakasındaki marketlik sevgilerle değil, varoşların damarlarında beslenen sevgileriyle seviyorum.

Gözleri güzel olmuş insanın ne çare, okumasını bilmiyorsa sevdiğini.
Senin kulakların da güzel, anladık.
Benimde sana, diyeceklerim var.
İyi dinle iyi oku, tamam mı?
Yamuk yapma bak Rüstem!
Göz dedik de aklım durak kesildi birden.

Bu dünyada iki (2) kör tanıdım.
Birisi aha beni göremeyen sen, ''Rüstem''.
İkincisi de aha da senden başkasını göremeyen ben ''Hamide'n''

Bu arada demiş idi ki ninem!

''Bu dünyada sakın sevme Hamide.
Eğer, ''Seversen de sakın ihanet etme.
İhanet edenleri de asla affetme!''

Ulan Rüstem,
Unutmak, hatırlamak, o kadar kolay mı ki?
Bir gece yarısı aniden Melahat'ın koynunu hatırladın?
Sonra da benim ciğerimi cartlak kebabı yaktın?

Şimdi bir de utanmadan diyorsun ki unut şu olayı be Hamide'm.
Yok ol Rüstem.

Ahh ahh şu geceler var ya şu geceler..

Seni düşündüğüm kadar uzun olsaydı şayet, inan ki dünyada insanlık da bir daha gün yüzü göremezdi.

Ne demişler KOCAMAN sevenler?
Aşkı, sev say hürmet et, fakat önünde eğilip de dilencilik etme..

Şeytanın da işi yokmuş gibi, içimden sesleniyor kurnazca bana. '' En asil intikam affetmektir''
Yok ya Şeytan'ın çocuğu doldurmasın sonra.

Beni sevdiğini söyleyen dile değil, benim için ağlayan kalbe inanırım bundan böyle..

Seviyorum dediysem ki dedim.
Sanma ki aşkım pazar malıdır.
Benim sevgim de ''Vakko romadır.''
Yalvarıyor gibi mi görünüyorum?
Bil ki kalbimin asaletinden ve de merhametindendir..

Aslında diyeceğim şu ki, şeker de tatlı olabilir, bal da, reçel de, ama hiç biri senin kadar tatlı değil be Rüstem..
Seni herkes sevebilir, Ayşe'de Fatma'da Melahat'de, ama ''hiç biri benim kadar sen değil.''

Anlıyor musun beni Rüstem?
Seni anlatmak da, unutmak da, sevmek de inan ki çok zor.
Çok zor.

Hele de direksiyon başında, laptopun tuşlarınla anlatmak ise imkansız, intihar gibi bir şey.

Şunu beynine iyice belle.
Sen, kalbimde tek başına yolculuk eden bir Rüstem.
Bense, bir minibüs dolusu yolcuyla ( 10 kişi de ayakta ) seni hayatının son durağa kadar takip eden, Hamide'n.

Son kez bilesin ki, şu Melehat'la olan çapkınlığına bir de benim Ford'un ara gazına, acayip kıl oluyorum..

Neden dersen, ne zaman ki seni unutmak için, tam gaza basıyorum, en son olarak, sol şeritte olduğumu ve ani frene bastığımı, sonra mı?

Gözlerimi cennet gibi bir yerde açıyorum öyle çok şaşırıyorum ki inanamıyorum gördüklerime.

Nasıl mı?
Bak şöyle..

Sen, yemyeşil çimenlerin üzerinde boylu buyunca uzanmışsın yere Rüstem.
Yanında da sana sımsıkı sarılmış vaziyette ben.
Ne mi yapıyorum?
Seni seviyorum Rüstem.
Hamide'n.

(Melekler hayırlı uçuşlar diler)


Fotoğraf: Hürriyet.
Fotoğrafta ki hatunsa!
Rüstem'in bir gece yarısı aniden hatırladığı Melahat.
Zaten o geceden sonra Melahat'ı hiç gören olmamış.
Hamide'nin bıraktığı nottan öğrendik!

Sabiha Rana