Türkler tarafından icat olunması beklenenler

Sigara cepli çorap.

Topuğu basık ayakkabı.

Köpüklü su musluğu + şampuan konulan şofben.

Elektrik sayacı durduracağı.

Bujibaşı törpüsü.

Malzemeden çalındığı halde yıkılmayan bina.

Döner pişiren mikrodalga.

Laf atan korna.

Elektrikli kulak karıştırma makinası.

Minibüs arkasından para uzatmak için şöförün yanına kadar uzanan demir çubuklu tesisat.

Yolda yürürken bir yerlerin kaşındığını algılayan ve otomatik olarak kaşımaya başliyan alet.

Güdümlü anne terliği.

Sıcak su ısıtmalı maşrapa.

Kurban kesme makinesi.

Gerektiğinde kırmızı yanabilen yatak odası abajuru.

Körüklü dolmuş kapısı böylece minibüsçüler daha fazla yolcu alabilirler.

Basamakta durana çarpmıyan otomatik kapı.

Deriye yapışan, suda kaymayı sağlayan deve güreşi mayosu.

Pembe dizi saatlerini dijital ekranında scroll eden bulaşık makinaları, buzdolapları.

Otobüste yan koltukta oturan kişinin gazetesini rahat bir şekilde okuma imkanı veren zoomlu gözlük.

Namaz vaktini hatırlatan müslüman guguk kuşlu saat.

Spor tutkunları için tribünlere yeni bir ses, taze bir soluk getiren küfür eden korna (korna başlığı değiştirilmek suretiyle istenen küfür seçilebilir).

Otomobil severler için meme yapmayan platin.

Düğmesine basıldığında “dü-lüü” sesi veren fake-akbil.

Dolma sarma makinesi (ki yapildi gururla satiliyor).

Kopüklü Türk kahvesi yapma makinesi (o da yapıldı).

Tavana değiştirilebilir duvar kağıdı, böylece atılan çiğ köfte yapıştığında tavanda iz bırakmayacaktır.

Enseye monte edilen otomatik burun karıştırma makinası.

Ağza takılan ve dişlerle şişe kapağı açmayı kolaylaştıracak açacak.

Bir ortamda bulunan kişilerle tanışmayı sağlayacak herhangi bir cihaz, gerçi bunu sağlayan bir alet icat etmişiz yakın zamanda. (bkz: turk genci tanışmak ister)

Halk tipi kaza hasar tespit cihazı. Arabaların üzerinde bulunan bir sensöra tutulur, arabalarda kaza sonrası ne kadar hasar olduğunu bildirir.

Şarjı hiç bitmeyen cep telefonu

Ben türküm abi diyen robot (bkz: i robot).

Polis kontrolünden önce kendiliğinden takılan emniyet kemeri.

Kahvelerde el altından kiralanacak okey ışınlama makinesi.

Radara yakalanmayı önleyen, ayrıca porno film de oynatabilen çok işlevli cd.

''Tavana değiştirilebilir duvar kağıdı, böylece atılan çiğ köfte yapıştığında tavanda iz bırakmayacaktır.''

Beklenen bu Türk icadını okuduğumda; evliliğimin ilk yıllarında başıma gelen bir kazayı hatırlayıp, paylaşmak istedim.

Yeni evliyim. Henüz 20 yaşında ve tecrübesizim. Malum, mutfakta eksik gedik çok fazla. Düdüklü Tencere o zamanın en lüks ve pahalı tencerelerinden. Bir tane almayı başardık ve ilk olarak da mercimekli sebze çorbası yapacağım. Malzemeyi tencereye koyup pişirmeye başladım. Aldığım tarifte ''15 dakika sonra ateşi kapatın ve tencerenin kapağını açın ve pişip pişmediğini kontrol edin.'' yazıyordu. Ocağın altını kapattım ve tencerenin üstünde bulunan basınç ayar düğmesi üzerindeki parçayı çıkarttım. Sen misin o parçayı çıkaran! Buharla birlikte bir anda mercimekli sebze çorbamın fıskiye gibi tavana yapışmaya başladığını farkettim. Hemen parçayı yerine takıp, bağıra çağıra doğruca kayınpederimin (Allah Rahmet etsin) yanına koştum. Aynı bahçe içinde ayrı evlerde oturuyorduk o zamanlar. Elinden tutup zorla mutfağa sürükledim.( O zamanlar kayınvalidem çalışıyordu ve mutfak sorumluluğunu da bile isteye üzerime almıştım). Gösterdiğim yerde tavanda yuvarlak sarı bir leke bize bakıyordu. Kayınpederim çok korkmuştu ve ilk sorduğu şey ise yara alıp almadığımdı. Yoksa hemen hastaneye filan götürecekti. Beni çok severdi Rahmetli. Olayı aceleyle anlattım ve iyi olduğuma ikna olunca, tavandaki lekeyi ne yapacağımızı sordum. Zira öyle üzülmüştüm ki. Sonuçta mutfağı batırmıştım. Çok utandım. O da babacan bir bakışla gülümsedi, omzuma dokundu ve iki fırça darbesiyle halledebileceğini söyledi. Çok becerikliydi kendisi. Bahar ayında badana zamanı o lekeyi kireç darbeleri ile kapattık ama bu olay benim hayatımda unutulmayan bir anı olarak kaldı.
Zaman zaman laf lafı açtığında dost sohbetlerinde anlatır, paylaşırım. Tıpkı şu an paylaştığım gibi. Tavanda duvar kağıdı olsaydı bu kadar güzel bir anı olur muydu, bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da bu kazayı çok ucuz atlattığımdır. Ya bir de kapağına davranıp açmaya kalksaydım. Mazallah, düşünemiyorum bile. Herhalde o zaman heryerden duvarlardan, dolaplardan toplardık tencereyi, çorbayı ve beni. Neyse ki bu bana bir ders oldu ve düdüklü de yemek yaptığımda çok daha fazla dikkat ediyorum, yaklaşık 30 senedir. Boşuna dememişler, ''Bir nusubet bin nasihattan iyidir.'' diye. Sevgi ve dostlukla...

Ucuz atlatmışsınız. Özellikle mercimek buhar deliklerinin tıkanmasına ve tencerenin basınçtan bir bomba gibi patlamasına yol açıyor. Anlattığınıuz olay çocukluğumda bizim mutfağımızda da olmuştu. Tencere ocağın üzerinden havalanmış ve patlamış. Allahtan annem o esnada çalan telefona gitmek için mutfaktan çıkmışmış. Görünmez kazaların bizleri bulmaması dileğiyle...