SÜMBÜLZADE VEHBİ

Admin Cuma Eyl. 03, 2010 12:16 am

Hece ve aruz vezniyle yazdığı şiirlerle tanınır tanınmasına da; ders kitaplarında bu gazeliyle tanışmışlığımız yoktur.

Rücu, ilk dizeyi okuyanı tahmin edilenden çok farklı bağlamlara götürür ve ikinci dizede yumruğu çakar! İnce ve derin bir zekâ göstergesidir. Velhasıl-ı kelam rivayet olunur ki, bir gün padişah (III. Selim ?) Vehbi Efendi’ye; "bana öyle bir beyit söyle ki, ilk dizende kelleni uçurmak için buyruk vereyim, ikinci dizenin hitamında da seni kese kese altına boğayım" der.

Divan Edebiyatı'nın en eğlenceli beyitlerinin havada zarafetle, büyük bir hınzırlıkla uçuştuğu bu güzelim eseri beğenilerinize arz ediyor ve farklılıkların "renk" olduğu gerçeğini bir kez daha tefekküre davet ediyorum. Bilenler bir kere daha, bilmeyenler de şimdi tadını çıkarır umarım...

RÜCU

Bezm-i hamam edelim, sürtüşürem ben sana,

Kese ile sabunu, rahat etsin cism-ü can

Lal-u şarap içirem ve ıslatup geçirem,

Parmağına yüzüğü, hatem-i zer dırahşan

Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?

Lale ile sümbülü kâkülüne nevcivan

Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,

Bir gümüş ibrik ile destine âb-ı revan

Salınarak giderken, ardından ben sokayım,

Ard eteğin beline, olmasın çamur aman

Kulaklarından tutup dibine kadar sokam,

Sahtiyandan çizmeyi, olasın yola revan

Öyle bir sokayım ki kalmasın dışarda hiç,

Düşmanın bağrına hançerimi nâgihan

Herkese vermektesin, bir de bana versen,

Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman

Eğer arzu edersen ben ağzına vereyim,

Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman