Sümbülzade Vehbi Efendi'nin Müstesna Bir Eseri

,

Aşağıdaki şiir, edebiyat tarihimizin saygın şahsiyetlerinden
Sümbülzade Vehbi Efendi'nin müstesna bir eseridir.
Rücu sanatının şahikası kabul edilir. Şiirin hikayesi ise şöyle:
Bir gün padişah Vehbi Efendi'yi yanına çağırır ve: "Bana öyle bir şiir yaz ki,
bir mısrasını okuyunca içimden seni öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise
ödüllendirmek gelsin" der.

Ve işte sonuç aşağıda:

Azm-ü hamam edelim, sürtüştürem ben sana,
Kese ile sabunu, rahat etsin cism-ü can.
***

Lal-ı şarab içirem ve ıslatıp geçirem,
Parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahşan.
***

Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?
Lale ile sümbülü kahkülüne nevcihan.
***

Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,
Bir gümüş ibrik ile testine ab-ı revan.
***

Salınarak giderken arkandan ben sokayım,
Ard eteğin beline, olmasın çamur aman.
***

Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam,
Sahtiyandan çizmeyi, olasın yola revan.
***

Öyle bi sokayım ki kalmasın dışarda hiç,
Düşmanın bağrına, hançerimi nagehan.
***

Eğer arzu edersen, ben ağzına vereyim,
Yeter ki kulundan lokum iste her zaman.
***

Herkese vermektesin, bir de bana versene,
Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman.
***

Sen her zaman gelesin, ben Vehbi'ye veresin,
Esselamun aleyküm ve aleykümselam.